از خود بیزاری (ارزیابی واقع بینانه از نقاط ضعف و قوت خویش) مجموعه مدرسه زندگی

باید آنقدر خود را دوست داشته باشیم که بتوانیم به شخص دیگری بگوییم چقدر از خود کنونی‌مان متنفریم و به این ترتیب از چرخه بسته تحقیر خود خارج شویم. با به جان خریدن این خطر، به کشفی خوشایند و دلگرم‌کننده دست خواهیم یافت. چنین صداقتی نه تنها دیگران را از ما دور نمی‌کند بلکه به احتمال زیاد به سوی ما جلبشان خواهد کرد و شفقت و وفاداری‌شان را برخواهد انگیخت. بدین ترتیب، بنیان دوستی بر بهترین پایه‌های ممکن شکل خواهد گرفت؛ نه بر اساس اعتراف مشترک به ضعف‌ها و پشیمانی‌ها. می‌توانیم با هم همدردی کنیم و به دشواری‌های انسان بودن بخندیم. خواهیم دید که دشواری مانعی بر سر راه دوستی نیست، سرچشمه آن است. متوجه می‌شویم سالیان سال درباره چگونگی جلب توجه هم‌نوعانمان اشتباه می‌کردیم؛ ما گمان می‌کردیم کمال و بی‌نقصی باعث برانگیخته شدن تحسین دیگران خواهد شد، اما حال می‌بینیم رنج‌هایمان هستند که روابط متقابل را قوت می‌بخشند.